donderdag 27 januari 2011

EG examen en speuren

Nou ik ben weer helemaal beter. Gelukkig maar. Die smerige antibiotica is gelukkig ook klaar, want dat was echt niets. Gooide ze het nog over mijn vlees heen ook en ik kreeg gewoon niets anders tot ik het op had. Met veel zuchten dus steeds maar gedaan.

Verder heb ik afgelopen dinsdag EG examen moeten doen. Nu bij een andere hondenschool en..........ik ben geslaagd!!!! Het ging hartstikke goed, alleen de baas moet nog wat dingen leren hahahaha. Vanavond krijg ik mijn diploma. Ben dus best een beetje trots. Over 3 weken gaat de EG2 beginnen en die schijnt echt heel erg leuk te worden. Verder zijn de baasjes aan het kijken voor een cursus speuren. Dat kan via de Leonbergse Reddingshonden Werkgroep, maar dan moeten mijn baasjes steeds naar Ermelo rijden of via DTC Dordrecht waar ik nu ook op school zit. Dan gaan we de Biesbosch in bij Dordrecht. Dus ws wordt het het laatste. Vrouwtje wil via die Leonbergse Reddingshonden wel graag waterwerk met mij gaan doen, alleen zit de cursus voor dit jaar al vol. Staan wel als 1e op de wachtlijst, maar ws wordt dat toch volgend jaar (dan sta ik nl zeker op de lijst). Ben benieuwd!! Misschien dat het dan dit jaar een workshop van een dag wordt. Om even te proeven van het gebeuren.

zondag 23 januari 2011

Dagje dierenarts

De baasjes hebben afgelopen vrijdag flink in de rats gezeten en ik heb een halve dag samen met ze bij de dierenarts gezeten.

Afgelopen dinsdagavond zag vrouwtje wat touw bij mijn poepje zitten. Het bleef een beetje aan mijn hangen en met veel moeite kreeg ik het eraf. Lekker belangrijk dacht ik nog. 's Nachts ben ik erg pieperig geweest. Ik moest veel smakken en had 1x diaree. Vrouwtje had al besloten dat als ik raar bleef doen ze naar de da zou gaan woensdag. Woensdagmorgen echter was ik lekker vrolijk, wilde spelen, rennen, vliegen, eten etc. Kortom ik was gewoon lekker mezelf. Ook donderdag niets aan de hand met mij. Alleen ik poepte niet. Dat zat het vrouwtje niet helemaal lekker, maar aan mij was niets te merken. Donderdagavond laat had ik weer een beetje diaree. Daarna heb ik het vrouwtje de hele nacht bezig gehouden. Piepen, smakken, naar buiten en niets doen, weer piepen en smakken.
Vrijdagochtend moest zij even naar werk voor een gesprek (baasje was al werken) en toen ze thuiskwam dacht ze dat ik flink diaree had gehad, zo stonk het in de gang. Ik had alleen maar alles eruit gegooid (deels onverteerd en vreselijk vies ruikend) en liep lekker smakkend rond. Vrouwtje de da gebeld omdat ze het toch niet vertrouwde. Daar mocht ik 's middags heen. Die heeft mijn buik onderzocht. Werd wel beetje misselijk in de buurt van mijn maag en het was wat gevoelig bij mijn onderbuik, maar de da voelde niets. Maar ook de da vertrouwde het niet en dacht toch aan een mogelijke afsluiting, dus ik moest op de foto. Werd ik op mijn zij gelegd en klikte er onder me ineens heel hard wat. Ik natuurlijk niet blijven liggen op mijn zij, dat snap je. Maar helaas toen moest ik nog een keer op mijn zij, want de foto was mislukt. Ik heb het 3x volgehouden om weg te springen, maar uiteindelijk is de foto gelukt. Daarop was wat gasvorming te zien bij begin van de dunnen darm en de drm leek wat uitgezet. Het was een twijfel geval zei de da, dus de radioloog moest er naar kijken. Ik mocht met het vrouwtje mee naar huis en de da zou bellen als ze meer wist, zodat ik evt terug gebracht kon worden voor verder onderzoek of een operatie. Ze hebben het vrouwtje 3 uur in spanning laten zitten en ik lag maar te smakken thuis en wilde alleen maar slapen.
Om kwart voor 6 werd vrouwtje gebeld dat ze mij weer terug wilden zien voor een echo. Het bleef twijfelen en mogelijk waren mijn darmen wat aan het kluwen. Ze wilden dus meer onderzoek. Ik met baasje voor echo gegaan. De eerste da zag niets afwijkends op de echo, maar mijn verhaal bleef verdacht. Toen na half uur de specialist in echo's mee laten kijken. Ook die zag niets. Er was een goed doorstroming van de darmen zichtbaar, de darmlissen waren niet verdikt en er was niets te zien in mijn darmen. Ik mocht dus naar huis, met advies aan de baasjes om mij wel goed in de gaten te houden en evt weer terug te komen als ik zou gaan braken of niet zou willen eten. Ik dus met het baasje mee naar huis (met een hele kale buik grrrrrr). Thuis wilde ik nog niet eten en ook mijn antibiotica niet innemen. Wat smaakt dat spul vies!! Ik ben gaan slapen en slapen en heb nog wel een beetje diaree neergelegd vrijdagavond laat.

Zaterdagmorgen was ik mijn vrolijke ik weer. Ik wilde wel wat eten (al weigerde ik in 1e instantie het eten waar de AB doorzat) en halverwege de ochtend heb ik een keurig poepje neergelegd. Baasjes helemaal blij. De rest van de dag was ik ook niet misselijk meer en voelde me duidelijk beter dan vrijdag. Ook 's avonds had ik weer een mooi poepje en eten ging er prima in (zelfs met de AB uiteindelijk).
Vandaag ben ik meegeweest naar het Oosterpark en heb daar weer lekker gerend en voordat de baasjes mij tegen konden houden besloot ik de meest vieze moddersloot daarin te duiken. Ik heb gegeten. 2 mooie poepjes neergelegd en ik voel me weer goed. Ben alleen ietsje sneller moe nog, maar dat mag volgens de baasjes geen naam hebben. Ik heb nu alleen last van mijn kale buik!! Die jeukt en de wind voelt koud, dus ik laat me regelmatig op mijn zij vallen om te kijken hoe mijn buik nou is. Even mijn warme tong erover tegen de jeuk en de kou!!

Vrouwtje zegt nu dat ik een jaar van haar leven heb gekost!!

donderdag 20 januari 2011

Crèche

Baasje is weer bezig om in Rotterdam op de ambulance te komen. Dat houdt alleen in dat baasje en vrouwtje heel af en toe een dagdienst gelijktijdig hebben. Ze waren aan het kijken wat er mogelijk was voor mij, zeker voor als mijn vaste oppas als ik eens echt niet meekan, op vakantie is. Ze hebben gekeken bij een uitlaatservice, maar dat vonden ze niets, omdat ik dan nog grotendeels de dag alleen door met brengen (de katten hier heb ik nl niets aan). Ze zijn toen uitgekomen bij een hondencrèche op 10 min rijden van huis. Klonk leuk. Hele dag honden om me heen en ook nog eens op 2 uurtjes na (rusttijd) mensen om me heen. Wat wil een hond nog meer??

Gister was het zover. Ik ging een dagje proefdraaien. Baasjes hadden de begrafenis van oma, waar ook mijn oppas heen moest, en ze wilden mij niet de hele tijd alleen laten. Nou ik vond het helemaal geweldig. Lekker spelen met andere honden, ik kan beslissen of ik binnen of buiten wil zijn, een mand om in te rusten als het rusttijd is (en ik in de mand wil hahaha). Helemaal leuk. Toen de baasjes kwamen om me te halen heb ik ze helemaal besprongen van enthousiasme. Even laten zien dat ik het leuk vond daar, want ze voelden zich best schuldig dat ze mij daar brachten. Daarna als afscheid de eigenaar van de crèche nog even besprongen en afgelebberd en toen naar huis. Uurtje slapen en toen weer met de baas naar de EG. Volgende week examen en we hadden vorige week al gemist, omdat vrouwtjes oma vlak voor de tarining overleed, dus we moesten echt even naar de training. Ik was versleten daarna.

Vandaag......vandaag ben ik errug lui!! Heb grotendeels geslapen en vrouwtje heeft mij ook een rustdag gegeven. We zijn dus niet naar losloopgebied gegaan, maar hebben in de buurt aan de lijn gelopen. Daarna......slaap ik weer!! Maar het was SUPER!!!!!!!! De volgende keer is geloof ik pas weer over 3 maanden :-(

maandag 17 januari 2011

Even ontspnannen

Morgen is de begrafenis van oma, dus de baasjes wilden vandaag hun zinnen verzetten, even ergens anders aan denken. Nou valt dat niet mee, aangezien vrouwtje nog steeds geen schoenen aankan, maar besloten werd dat ik iedergeval met het baasje in het bos bij Lage Vuursche zou gaan lopen en dat we iedergeval daar ook lekker met z'n drieen pannenkoeken zouden gaan eten (de baasjes althans, want ik mag ze niet).

Aangekomen in Lage Vuursche is vrouwtje een héééél klein stukje meegegaan op haar slippers (100 meter), toch even boslucht snuiven, om vervolgens in een theehuis te gaan zitten en te wachten op mij en het baasje. Ik ben toen met het baasje heerlijk door het bos gelopen. Veel leuke hondjes tegengekomen. Lekker tussen de bomen door rennen en zelfs zwemmen in water wat erg modderig leek, maar super helder en schoon was. Kortom ik heb genoten (en vreselijk goed geluisterd). Volgende keer alleen wel ook met het vrouwtje er de hele tijd bij, want dat is toch leuker.

Na het wandelen hebben de baasjes in Lage Vuursche pannenkoeken gegeten. Ik heb daar heerlijk liggen dromen van alle dingen die ik in het bos heb gezien.

donderdag 13 januari 2011

Verdriet

Baasjes zijn erg verdrietig. Afgelopen dinsdagmiddag is de oma van het vrouwtje toch nog vrij plotseling overleden. Ze was de laatste 8 maanden al niet meer op zichzelf wonend, maar in een verpleeghuis. 29 dec was ze verhuisd naar een ander huis met een eigen kamer met haar eigen spulletjes, waar ik ook lekker los kon lopen en kon kroelen met haar. Ze leek weer iets vrolijker en iets gemotiveerder. Ze wilde zelfs weer proberen te lopen met de baasjes toen we daar nieuwjaarsdag waren.
In de week van 4 januari heeft ze ws een cva gekregen. Ze kon eigenlijk van de ene op de andere dag geen kopje meer vasthouden en ze was moeilijk te verstaan. De mensen van het huis daar zeiden dat het door de urineweginfectie kwam. Ik ben toen zaterdag 8 januari met de baasjes weer op bezoek gegaan. Baasjes schrokken erg en vrouwtje is gelijk met de verzorging gaan praten dat ze maandag eens door een dokter gezien moest worden (direct had toch geen zin meer, omdat ze al een paar dagen zo was). Oma kon duidelijk niet goed praten (afasie) en had totaal geen kracht, terwijl ze de week ervoor nog een stukje met de baasjes had gelopen. Ze verslikte zich ook veel, maar de verzorging zei nog steeds dat het door de urineweginfectie kwam. Dokter zou maandag langskomen, dus vrouwtje is maandag weer daarheen gegaan. Oma lag toen alleen nog in bed. Slikken ging niet goed meer en ze zakte steeds weg. Er is toen een gesprek met de dokter geweest en er werd tender love and care afgesproken. Vrouwtje had geen goed gevoel en heeft dat ook tegen baasje verteld, dus dinsdagmorgen zijn we met z'n drietjes er weer heen gegaan. Oma was nog slechter, echt nog nauwelijks contact mee te krijgen en ze had pijn. Ik heb nog even mijn kop bij haar in bed gelegd en een lik over de wang gegeven. Daar probeerde ze nog om te lachen. Er is toen met de dokter besproken dat ze morfine en valium ging krijgen, om haar minder bewust te laten lijden. Wij hebben om 13:30 afscheid genomen van haar en ze is om 17:00 uur overleden.

Vrouwtje is erg verdrietig. Oma was ook echt haar oma, waar ze vreselijk hechte band mee had. Ik vond haar ook erg lief en ze vond mij ook lief. Zei ze 8 januari nog tegen me. Oma wordt disndag as begraven en vrouwtje heeft een mooie brief aan haar geschreven en ze hoopt hem voor te kunnen lezen op de begrafenis. Ik.......ik probeer vrouwtje nu zoveel mogelijk te troosten en veel knuffels te geven.

zaterdag 1 januari 2011

Nieuwjaar

Vandaag is het 1 januari. Het nieuwe jaar is begonnen, dus ik wil iedereen natuurlijk een Leo goed 2011 toewensen!!!

Goh wat ben ik blij zeg dat de afgelopen dagen voorbij zijn. Vanaf de 29e waren het hier veel knallen en pijlen die de lucht in gingen. Gister overdag was het ook zo erg. Ik ben nog met het baasje aan de lange lijn meegegaan het losloopgebied, waar ik de herrie even vergat toen ik kon spelen, maar daarna.......drama!! De knallen kwamen steeds meer en harder en ik had toen besloten dat ik niet meer naar buiten wilde. Plassen of niet......ik wilde daar niet meer heen. Ook niet de tuin, want daar hoorde ik ook gewoon alles. Ik hield het wel op. Vrouwtje had een heerlijk bot voor me gekocht en daar heb ik me wel een tijdje mee vermaakt, maar ik vond het allemaal maar niets. Heb ook heel veel water gedronken, maar ik had ook erg dorst van al dat hijgen. Om 12 uur dacht ik echt dat de hel losbrak en baasjes wilden mij niet eens knuffelen. Dat kwam pas later weer. Ik begreep er niets van, maar ik hoorde ze zeggen dat ik niet teveel medelijden moest krijgen. Ja hallo........ik ben bang hoor. Om 3 uur vanacht had ik toch wel erg hoge nood (maar ja ik had al vanaf 2 uur gistermiddag geweigerd te plassen) en toen is het baasje met mij de tuin ingegaan. Daar heb ik snel mijn poot opgelicht en ben daarna weer hard naar binnen gerend. Heb wel goed geslapen, maar ik was ook wel heel erg moe, want slapen wilde ik ook niet.

Nu.......nu is het weer heerlijk rustig buiten. Ik heb al een rondje gelopen met de baas en dat was helemaal niet eng. Uitgebreid alles gedaan en gesnuffelt. O wat ben ik blij dat het nieuwjaar is. Nu ben ik heerlijk aan het slapen en uitrusten van mijn erg vermoeiende en stressvolle dagje van gisteren.

Oudejaarsavond.......drama!